«لغت نامه دهخدا»
[لَ / لِ] (اِ) شاخ گاو. (برهان) (فرهنگ جهانگیری) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (الفاظ الادویه). سروی گاو. (اوبهی). || بز و گاو کوهی. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص468).