یاوا

«لغت نامه دهخدا»

(ص، اِ) یاوه. این کلمه به همین صورت در شعر ذیل از ناصرخسرو آمده است :
او را مجوی و علم طلب زیرا
بس کس که او فریفتهء یاوا شد.ناصرخسرو.
و مرحوم دهخدا آن را «بآوا» تصحیح کرده اند.