یتمان

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (ع ص) یتیم. (منتهی الارب) (آنندراج). کودک بی پدر مادام که به سن بلوغ نرسیده باشد. ج، یتامی. (ناظم الاطباء). بی پدر.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر