یحیی نیشابوری

«لغت نامه دهخدا»

[یَحْ یا نَ / نِ] (اِخ)محیی الدین یحیی بن محمد بن یحیی... از شعرا و فضلای فصاحت بیان بود و وفاتش به سال 850 ه . ق. بوده. شعر زیر از اوست:
تویی سرخیل مهرویان نامی
ملک یا حور یا رضوان کدامی؟
چو در بستان خرامی سرو نازی
مهی هرگه که بر بالای بامی.
(از صبح گلشن صص613 - 614) (از فرهنگ سخنوران).
از اشعار اوست:
ظالم که کباب از دل درویش خورد
چون درنگری ز پهلوی خویش خورد
دنیا عسل است و هرکه او بیش خورد
خون افزاید تب آورد نیش خورد.
(از مجمع الفصحاء ج2 ص57).
و رجوع به معجم الادباء ج7 ص291 و ریاض العارفین ص160 و مطلع الشمس ج2 ص179 و نیز فرهنگ سخنوران شود.