«لغت نامه دهخدا»
[اَ جَ] (ع ص) آویخته ناف. مرد برآمده ناف. ناف بیامده. (دستوراللغه). درازناف. آنکه مبتلا به بجره است. مرد برآمده ناف و کلان شکم. مؤنث: بَجْراء. ج، بُجْر، بُجْران. || (اِ) رسن کشتی. || (اِخ) نام مردی.