یزدگرد

«لغت نامه دهخدا»

[یَ گِ] (اِخ)(1) نام چندتن از سلاطین ساسانی است. (از یادداشت مؤلف). نام چندتن از پادشاهان ایران بوده هریک لقبی داشته اند. (انجمن آرا) (آنندراج).
(1) - معرب آن یزدجرد و اصل آن یزدکرت Yazdkart (Yazdgard)، سریانیIzdgerd، اوستاییYazatokereta*، از یزد (= ایزد) + گرد (= کرد، کرده، آفریده). (از حاشیهء برهان قاطع چ معین).