یکه بزن

«لغت نامه دهخدا»

[یَکْ کَ / کِ / یِکْ کَ / کِ بِ زَ] (ص مرکب) در تداول عامه، پهلوان و بزن بهادر. آدم دعواکن و زرنگ. (فرهنگ لغات عامیانه). که به تنهایی از عهده برآید.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر