یمینی سمنانی

«لغت نامه دهخدا»

[یَ نیِ سِ] (اِخ) یا میریمینی شمشیرفروش. معاصر شاه طهماسب صفوی بود و به سال 981 ه . ق. درگذشت. (از روز روشن ص951). شاعری خوش طبع و خوش سلیقه بود و به شمشیرسازی اشتغال داشت. این دو بیت از اوست:
به دست پنبهء داغم به جای نسرین است
گلی که از چمن عشق چیده ام این است.
*
صیدش طپان نه بهر خلاصی ز بند اوست
می رقصد از نشاط که صید کمند اوست.
(از مجمع الخواص ص85).
و رجوع به آتشکدهء آذر ص83 و فرهنگ سخنوران شود.