«لغت نامه دهخدا»
[یَ دَ] (مص) قهر کردن یعنی با وجود آشنایی و بستگی خاطر، با کسی معاشرت و دوستی نکردن و قطع مراوده نمودن. (از شعوری ج2 ورق447). ولی از مآخذ دیگر تأیید نشد.