ینیع

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (ع ص) رسیده. پخته. ثمر ینیع؛ میوهء رسیده. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر