«لغت نامه دهخدا»
[یُ وَ] (اِ مرکب) در لهجهء همدانی به معنی شنه و پنجه و آلتی است که بدان خرمن را باد دهند (از: یو، جو + اوشان، افشان، و معنی ترکیب: جوافشان). (یادداشت مؤلف). هید.