«لغت نامه دهخدا»
[یُلْ] (ترکی، ص مرکب، اِ مرکب)(از: یول، راه + چی، پسوند نسبت به فاعلیت) راهنما و هادی راه. (ناظم الاطباء). راهبر. (آنندراج). || گدا. گدای راه نشین. (یادداشت مرحوم دهخدا). || بنابر مشهور ایلچی. (آنندراج).