«لغت نامه دهخدا»
(ص مرکب) نمک ناشناس. نانکور : نان کور و آب کورم خوانده ای.مولوی. ناقهء صالح به صورت بُد شتر پی بریدندش ز جهل آن قومِ مُر ازبرای آب جو خصمش شدند آب کور و نان ثبور ایشان بدند.مولوی. || فاقد آب.