«لغت نامه دهخدا»
[اِ مِ نِ سُ لَ نِ] (اِخ) از موالی بنی امیه. در زمان حکم بن هشام اموی باندلس رفته و در دورهء عبدالرحمن بن هشام و محمد بن عبدالرحمن هشام، موظف بوده است. آنگاه که در مشرق بود از ابونواس و ابوالعتاهیه روایت شعر میکرده و خود نیز شاعر بوده است.