«لغت نامه دهخدا»
[اِ مِ نِ سا] (اِخ)طبیب مشهور. در مصر پرورش یافته و رئیس اطبای ملک کامل محمد بن ابی بکربن ایوب بود و در بیمارستان قاهره بتداوی مَرضی میپرداخت. وی پس از 632 ه .ق . وفات کرده است. ابن ابی اصیبعه وی را در بیمارستان قاهره دیده و او را به مهارت در صنعت خویش می ستاید.