«لغت نامه دهخدا»
[بِ گو گِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) چشمهء گرم طبیعی که در آن گوگرد باشد. در رامسر و سمنان و لارستان فارس و خراسان و دماوند آب گوگردی هست.