ابروفراخی

«لغت نامه دهخدا»

[اَ فَ] (حامص مرکب)گشاده روئی. بشاشی. بشاشت. خوشروئی. خوش منشی. خوشخوئی. تازه روئی. خوش خلقی. شکفته روئی :
دل شه در آن مجلس تنگبار
به ابروفراخی درآمد بکار.نظامی.