ابلد

«لغت نامه دهخدا»

[اَ لَ] (ع ص) گشاده ابرو. (تاج المصادر بیهقی). || کندخاطر. || مرد بزرگ جثه. مرد بزرگ خلقت. || (ن تف) کندتر. بلیدتر.
- امثال: ابلد من ثور.
ابلد من سلحفاه.