«لغت نامه دهخدا»
[اَ لَ هِ بَ] (اِخ) ابوعبدالله محمد بن بختیاربن عبدالله. شاعر در زبان عرب. وفات 580 یا 579 ه .ق . او در بغداد میزیست و اشعار رنگین و رقیق داشت و خنیاگران باشعار او تغنی می کردند.