«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ اَ بِصْ صَ] (اِخ)ابوالحسن محمد بن علی بن الحسن بن عمر واسطی. فقیه شافعی. شاگرد ابواسحاق شیرازی در فقه. لکن به ادب و شعر بیشتر گرائیده و بدان سمت مشهورتر است. ولادت 409 ه .ق . و وفات 498.