ابن جبیر

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ جُ بَ] (اِخ) ابوالحسن محمد بن احمد کنانی. رحالهء عرب. مولد 540 ه .ق . در بلنسیه(1). او در شاطبه(2) فقه آموخت و سه بار بمشرق مسافرت کرد. و علاوه بر زیارت خانه و بلادی که در راه مکه است مدینه و کوفه و بغداد و موصل و حلب و دمشق را بدید و از عکا به صقلیه (سیسیل)(3) و قرطاجنه(4) رفت و در سفر اخیر باسکندریه به سال 614 درگذشت. شرح مسافرتهای او خاصه آنچه راجع به صقلیه است از اهم و انفع مؤلَّفات عرب است در جغرافیای این جزیره.
(1) - Valencia. Valence.
(2) - Xativa.
(3) - Sicile.
(4) - Carthagene.