«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ خِ] (اِخ) حسین. در قرن ششم هجری بر هرات و طالقان استیلا داشت، ابتدا یکی از سرداران شهاب الدین غوری برادر غیاث الدین بود سپس از دست خوارزمشاه حاکم هرات شد و بعد از آن چون هوای استقلال کرد در 604 ه .ق . مأخوذ و مقتول گردید.