آبیار

«لغت نامه دهخدا»

[آبْ] (اِخ) نام محلی کنار راه سمنان و دامغان میان سمنان و تلیستان در 230 هزارگزی طهران.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر