«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ سَ ئِلْ مُ] (اِخ)قاضی ابوالقاسم سعیدبن هبه الله. وفات 608 ه .ق . شاعر مشهور مصری. در حدیث شاگرد ابوطاهر احمدبن محمد سلفی اصفهانی. دیوان شعر و منشآت او معروف و او را ثروتی وافر بوده است. کتاب الحیوان جاحظ را به نام روح الحیوان ملخص کرده و دیوانی نیز به نام دارالطراز دارد.