ابن عبدالکریم

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ عَ دِلْ کَ] (اِخ)احمدبن محمد بن عبدالکریم بن ابی سهل، مکنی به ابوالعباس. از قدمای کُتّاب و افاضل آنان و در صناعه خراج بر همهء هم عصران خویش برتری داشت. وفات به سال 270 ه .ق . و کتابی به نام کتاب الخراج دارد.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر