ابن عمر

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ عُ مَ] (اِخ) ابوعبدالرحمن یعقوب مغربی. از رجال دولت بنی حفص و حاجب ابوالبقا خالدبن ابی زکریا بود و ابن عمر برای ابوبکر برادر ابوالبقا در شهر قسنطینه بیعت گرفت و او در اوائل مائهء هشتم هجری در تونس و جزائر و طرابلس غرب مصدر و منشأ وقائع سیاسی بسیاری گردید و به سال 719 ه .ق . وفات کرد.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر