«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ عَیْ یا] (اِخ) ابوجعفر احمدبن محمد کنانی. از شعرا و ادبای اندلس. مولد او در 552 ه .ق . بمرسیه. او در 579 بشرق سفری کرده و مدتی در حجاز و شام اقامت داشته و به سال 597 باندلس بازگشته است و در 628 پس از ابتلاء بعمی درگذشته است. او را نظیره ها بر اشعار حریری و نیز اشعار دیگری است.