«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ مَءْ] (اِخ) احمدبن علی بن هبه الله (509 -586 ه .ق .). از نسل مأمون بن هرون الرشید. نحوی و ادیب و فقیه. چندی منصب قضا رانده و در زمان مستنجد آنگاه که همهء قضات محبوس گردیدند ازجمله او یازده سال در حبس بود و کتب بسیار در زندان تصنیف کرد و بزمان مستضی ء رهائی یافت.