ابن مستوفی

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ مُ تَ] (اِخ) شرف الدین ابوالبرکات مبارک بن احمد اربلی. مورخ، ادیب و شاعر. مولد او به اربل و همانجا پرورش یافت و ملک معظم مظفرالدین فرماندار اربل او را وزارت خویش داد (629 ه .ق .). پس از وفات او آنگاه که مستنصر خلیفه اربل را بتصرف آورد انزوا گزید. و وقتی که مغولان اربل را فتح کردند (634) او بموصل هجرت کرد و تا آخر عمر بدانجا ببود. او راست: کتابی در تاریخ اربل در چهار مجلد و خود دیوانی داشته و نیز دیوان متنبی و ابوتمام را در ده جلد شرح کرده است. و صاحب روضات گوید کتاب نصیحه الملوک غزالی را وی از فارسی به عربی ترجمه کرده است. مولد او به سال 564 و وفات در 637 بوده است.