باریک سنج

«لغت نامه دهخدا»

[سَ] (ص مرکب) دقیق فکر. نکته سنج :
گذشتند بر کوه(1) خارا برنج
وزو(2) خیره شد مرد باریک سنج.فردوسی.
(1) - ن ل: از آنکوه.
(2) - ن ل: درو.