«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ مَ] (اِخ) تاج الدین ابومحمد احمدبن عبدالقادربن احمدبن مکتوم قیسی، فقیه حنفی نحوی لغوی. شاگرد ابن نحاس و ابوحیان. مولد او682 ه . ق. او راست: شرح کافیهء ابن حاجب. شرح شافیه. شرح الفصیح. الدرر اللقیط من البحر المحیط. الجمع بین العباب والمحکم فی اللغه. قید الاوابد. شرح هدایه در فقه. و او در طاعون 749 درگذشته است.