«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ مُ ءَمْ مِ] (اِخ) ابوالحسن صاعدبن هبه اللهبن المؤمل الحظیری نصرانی طبیب. اصل وی از حظیره است و به بغداد متوطن گشت. او را در خدمت ناصر بالله خلیفه مقامی بزرگ بود. او راست: کتابی موسوم به الصفوه که منتخباتی از طب نظری و عملی است و در سال 591 ه . ق. درگذشت.