باز هم آمدن

«لغت نامه دهخدا»

[زِ هَ مَ دَ] (مص مرکب) بهم آمدن. التیام یافتن :
ور نیز جراحت به دوا باز هم آید
از جای جراحت نتوان برد سنان را.
سعدی (بدایع).