بازی لوس

«لغت نامه دهخدا»

[لُ] (اِ)(1) مشتق از کلمهء بازی لی کوس(2) یونانی بمعنای شاه و ملک. در آسیای صغیر و ممالک غربی ایران حتی اِدِس نیز حکمرانان را بازی لوس یعنی پادشاه می خواندند و پادشاهان این ناحیه بر سکه هایشان به یونانی عنوان بازی لوس (پادشاه) و مگاس بازی لوس(3) یعنی پادشاه بزرگ نقر میکردند. (ایران باستان پیرنیا ج 3 ص2628).
(1) - Basileus.
(2) - Basilicos.
(3) - Megas Basileus.