باژه

«لغت نامه دهخدا»

[ژِ] (اِخ)(1) نام سرداری که در زمان اردشیر دوم و در جنگهای بین لشکریان ایران و لاسدمونی بهمراهی راثین(2) فرماندهی سپاه ایران را داشت. رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 2 ص1104 شود.
(1) - Bage.
(2) - Rhathine.