«لغت نامه دهخدا»
(ص مرکب) دارا و برخوردار. مُعقِر؛ مرد بسیار آب و زمین و باسامان (منتهی الارب). || مرد متدین. صابر. پرهیزکار. زاهد. || عاقل. بافراست. (ناظم الاطباء).
