«لغت نامه دهخدا»
(اِخ) قریه ای است بزرگ در خوزستان که بوسیلهء رودخانه مشروب میشود. (مراصدالاطلاع). اصطخری گفته است از ارجان تا اسک دو منزل است و از اسک تا قریه دبران [ دَ بَ ر ] یک منزل و از دبران تا دورق نیز یک منزل و از دورق تا خان مردویه هم یک منزل است و از خان مردویه تا باسیان نیز یک منزل میباشد. باسیان شهر متوسطی است و رودخانه ای از میان آن میگذرد و شهر را دو نیمه میکند، و از باسیان تا حصن مهدی از روی آب میروند و این راه از راه خشکی آسانتر و بهتر است. (مرآت البلدان ج 1 ص160) (معجم البلدان). محلی است در نزدیک اهواز. (تاج العروس). در قرن چهارم بیشتر آبهای اراضی باتلاقی جنوب خوزستان بوسیلهء نهرهائی از دورق به سمت جنوب جریان می یافت و در نقطهء باسیان به خلیج فارس میریخت. نزدیک باسیان جزیرهء دورقستان واقع بود که بقول یاقوت و قزوینی کشتی هائی که از هندوستان می آمدند در آنجا لنگر میانداختند. (سرزمینهای خلافت شرقی ص261). و رجوع به ابن اثیر ج 7 ص 139 و تجارب الامم ابن مسکویه ص458 و 571 و 573 شود.