باشلیه

«لغت نامه دهخدا»

[شِ یِ] (اِخ)(1) ژان ژاک باشلیه، نقاش فرانسوی که در پاریس متولد شد و در همان شهر درگذشت. (1724 - 1806 م.) او عضویت آکادمی فرانسه را نیز یافت. و بعض آثار او در موزهء لوور نگاهداری میشود.
(1) - Bachelier.