«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ وَ] (اِخ) ابومحمد حسن بن علی بن احمدبن محمد. شاعر اهوازی. اص از مردم بغداد. مولد او تنیس بود و هم بدانجا درگذشت. وکیع لقب جد او محمد است و او نیز مردی ادیب و مورخ بود و باهواز میزیست. او راست: کتاب الرمی و النضال. کتاب المَکائیل والموازین و کتاب عدد آی القرآن.