ابن هباریه

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ هَبْ با ری یَ] (اِخ)شریف، ابویعلی محمد بن محمد بن صالح هاشمی عباسی. شاعری عرب، ملازم خدمت خواجه نظام الملک. مدتی در اصفهان اقامت گزید و سپس به کرمان هجرت کرد و بدانجا درگذشت. گذشته از دیوان بزرگ او، کلیله و دمنه را به عربی نظم کرده و نام آن نتائج الفطنه نهاده و ارجوزه ای موسوم به الصادع و الباغم در دوهزار بیت مانند کلیله حکایت از زبان حیوانات صدقه بن منصوربن دبیس صاحب حله کرده است. وفات او به سال 504 ه . ق. بوده است.