باغ تره

«لغت نامه دهخدا»

[تَرْ رَ] (اِ مرکب) باغ یا قطعه زمین محصوری که در آن سبزی کارند. (لغت محلی گناباد، خراسان).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر