باغر

«لغت نامه دهخدا»

[غِ] (اِ) آماس. ورم. (آنندراج). || خنازیر. (آنندراج). || گوشتی که زیر پوست گرد آید. (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 161). و رجوع به باگره و باغره شود.