«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ] (اِخ) ابوعلی حسن بن عضدالدوله. از امیرزادگان بنی هود اسپانیا. مولد او مرسیه به سال 624 ه . ق. وی در علوم فلسفی و ادبی و تصوف بارع بود و میان تصوف و فلسفه جمع کرد چنانکه ابن رشد بین حکمت و شرع. عاقبت بمشرق شد و پس از ادای فریضهء حج در حجاز و یمن و شام بنوبت روز میگذاشت تا697 به دمشق درگذشت.