باغن

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) نام آبادیی در خراسان قدیم در حدود سبزوار نزدیک دلقند. در تاریخ بیهق نام آن بدینسان آمده است : مولد او [ مؤدب بیهقی ] دیه باغن بوده است و دلقند. (تاریخ بیهق چ بهمنیار ص201). الشیخ ابوبکر الربیع ... ازدیه باغن و دلقند بوده است. (همان کتاب ص215).