باقر

«لغت نامه دهخدا»

[قِ] (اِخ) از شعرای پارسی گوی و از سادات یزد بود. از اوست:
آن شب که بلا بر این ستمکش بارد
از دیدهء شب شراب بی غش بارد
در گریه ندیده ای بدین بوالعجبی
کز دیده بجای آب، آتش بارد.
(از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص1202).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر