باقریحه

«لغت نامه دهخدا»

[قَ حَ / حِ] (ص مرکب) (از: با+ قریحه) بااستعداد. باذوق. آنکه طبع مستعد دارد. رجوع به قریحه شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر