«لغت نامه دهخدا»
[ اَ بُلْ اَ لَ ] (اِخ) ابراهیم بن عبدالله. یکی از رجال دولت بنی اغلب. او به سال 219 ه . ق. از دست بنی اغلب حکومت صقلیه داشت و در آن وقت با روم محاربات چند کرد و کشتی های روم بگرفت و بجزایر اطراف ایتالیا لشکر فرستاد و غنایم بیشمار به دست کرد و در سنهء 223 مقارن وفات زیاده اللهبن اغلب از آن مقام خلع و بافریقا شد.