بدخصال

«لغت نامه دهخدا»

[بَ خِ] (ص مرکب) بدطبیعت. بدحالت. بدصفات. بدخصلت. (ناظم الاطباء). بد افعال و کردار. (آنندراج) :
بد که گوید زو مگر بدنیتی
بدخصال و بدفعال و بدنشان.فرخی.
کسی گفت از این بندهء بدخصال
چه خواهی، هنر یا ادب یا جمال؟
سعدی (بوستان).