«لغت نامه دهخدا»
[بَدْ، دَ هَ] (ص مرکب) آنکه بیشتر دشنام گوید. بدزبان. پلیدزبان. زشت گوی. (یادداشت مؤلف). فحش دهنده. ناسزاگوینده. (فرهنگ فارسی معین).
