«لغت نامه دهخدا»
[بَ عِ بَ] (اِخ) ابومحمد بدیع بن محمد بن محمود بلخی. از شاعران نیمهء دوم قرن چهارم هجری و معاصر طاهربن فضل بن محمد چغانی (درگذشته بسال 381 ه . ق .) و همچنین معاصر دقیقی بوده است. از اشعار او در لباب الالباب چ لیدن ج 2 صص22 - 23 چ سعید نفیسی ص 260 و مجمع الفصحا صص174 - 175 آمده است. رجوع به این دو متن و فرهنگ سخنوران و تاریخ ادبیات در ایران تألیف صفا ج 1 ص426 شود.